Krizle boğuşan Lübnan’daki birçok aile benzer biçimde Qassem Shreim de çiftçiliğe yöneldi
Cenup Lübnan’daki uzak bir köyde Qassem Shreim, buğday mahsulünü incelemek için çömeldi. Küresel bir buğday krizi ve Lübnan’ın kendi ekonomik çöküşünün ortasında besin maliyetleri terfi etti, sadece müteahhitliğe dönüşen ziraatçi, kendi kendine yeterliliği tarafınca korunduğunu hissediyor.
Krizle boğuşan Lübnan’daki birçok aile benzer biçimde, Shreim de mahalli poundun 2019’da kaymaya başlamasından sonrasında çiftçiliğe döndü ve inşaat işlerini kıt hale getirdi ve bakkalları daha da pahalı hale geldi.
42 yaşındaki hanım, İsrail sınırına yakın memleketi Houla köyünde Reuters’e verdiği demeçte, “Çalışamadık, o halde ne yaptık? Tarıma döndük” dedi.
Dünya Besin Programı, Lübnan krizinin başlamasından bu yana besin fiyatlarının 11 kat arttığını söylüyor.
Lübnanlı yetkililer, temel pide ekmeği somunları için resmi fiyat sınırını kademeli olarak artırdı ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgali tahıl sevkiyatlarını raydan çıkardığından bu yana buğday kıtlığı korkuları arttı.
Bu kriz, Shreim’in bahçesinden topladıkları kavun dilimlerinin öğleden sonrasında güneşinde parıldadığı ve mutfağın karısı Khadija’nın topraklarından buğday kullanarak yapmış olduğu gözleme ile dolu olduğu mütevazı evinde dünyalar kadar uzakta hissettiriyor.
Ön verandaları ve koridorları, Hatice’nin yapmış olduğu ahşap tezgahlarda şişman karpuzların ve taze sıkılmış üzüm kavanozlarının bulunmuş olduğu derme çatma bir dükkana dönüştürüldü.
Shreim, “Kendi kendine yeterlilik evde adım atar. Eskiden her şeyi dükkanlardan alırdım. Bugün ihtiyacım olan tüm sebzeler burada mevcut” dedi.
GERİ DÖNÜŞ YOK
Ailesi son üç yılda buğday ve mercimekten küçük patlıcanlara ve kıvırcık yeşil biberlere kadar her şeyi ekti.
Araziler, suyun daha bolca olduğu ve hasat sayısını en üst düzeye çıkarırken topraktaki gıda maddelerini yenilemek için tertipli olarak döndürüldüğü daha düşük bir rakımdadır.
Sadece Shreim yeşil parmaklarla doğmadı: YouTube videolarını izleyerek seraların iyi mi kurulacağını öğrendi ve öteki çiftçilerden ipuçları ve püf noktaları topladı.
39 yaşındaki Khadija da dükkanı işletmek için teknolojiye güveniyor.
Her sabah saat 9’da WhatsApp messenger grubu vasıtasıyla el-Hulalı bayanlara günlük market tutarları gönderiyor ve onlar da isteklerini ileti olarak iletiyorlar.
Hatice, “Bana burada köyün muhtarı diyorlar, herkesi tanırım” dedi.
Onun için sürdürülebilirlik çiftçiliğin ötesine geçiyor. Plastik poşet kullanımını en aza indirmek için müşterileri kendi kumaş poşetleriyle gelmeye teşvik ediyor ve YouTube’da koruma tekniklerini araştırıyor.
“Kriz ağırlaştıkça yeni şeyler buluş ediyorum. Örneğin minik patlıcanlardan elimde kalanları reçele çevirdim. İnanmazsınız, insanoğlu bana ‘patlıcan reçeli ne demek?’ derdi. Emirlere yetişemedim” dedi.
Gene de Shreim’in operasyonu Lübnan’daki krizden tamamen etkilenmemiş değil.
Evleri, her gün bir saat devlet tarafınca sağlanan elektrik ve hususi bir jeneratörden dört saat daha elektrik alıyor ve bu da bahçelerine ne kadar su pompalayabileceklerini sınırlıyor.
Geçen kış bolca yağmur yağdı, sadece Shreim bu sefer daha kuru bir kışın gelecek senenin mahsullerine zarar verebileceğinden korkuyor.
Maliyet nedenleriyle vitaminleri ve bazı pestisitleri azalttılar. Krizden ilkin çiftçiler ürünlerini çoğu zaman daha yüksek fiyatlara satabilecekleri Beyrut’a taşırlardı.
Shreim, “Bugün, durum değişik – eğer ürünleri Beyrut’un meyve ve sebze toptancı pazarına götürmek istersem ve arabanın bozulmadığını varsayarsak, yakıt maliyeti tüm sezonda kazandığım şey olur” dedi.
Tarlalarını sürmek için kullandığı traktör dizelle çalışıyor ve çalıştırdığı “her saniyeyi” sayıyor.
Fakat Shreim bu tür endişelere omuz silkti.
“Eski işime dönmeyeceğim… Devam etmek isterim. Çiftçiliğin geleceği var” dedi.
(Başlık haricinde, bu haber NDTV çalışanları tarafınca düzenlenmemiştir ve ortak bir yayından yayınlanmıştır.)
Comments are closed.