Yeşilay’dan Tütün Bağımlılığı Raporu
Yeşilay Cemiyeti tarafından kurulan Yeşilay Danışmanlık Merkezi (YEDAM), 2025 yılına ait Türkiye’nin tütün bağımlılığı raporunu yayımladı. Rapor, dünya genelindeki tütün kullanıcıları ve Türkiye’deki sigara bırakma süreçlerine dair önemli veriler sunuyor.
40-50 Yaş Arası Bireylerde Bırakma İsteği
Dünya Sağlık Örgütü, dünya genelinde 1,25 milyar yetişkinin tütün kullandığını belirtmektedir. Bu kullanıcıların yaklaşık %60’ı sigarayı bırakmayı arzulasa da, dünya nüfusunun yalnızca %32’si sigara bırakma tedavisi hizmetlerine erişim sağlayabiliyor. Ülkemizde ise sigara bırakma poliklinikleri 2010 yılından beri faaliyet göstermektedir.
- Tütün bağımlılığı tedavisine başvuranların çoğunluğu 40-50 yaş grubundaki bireylerdir.
- Bu yaş grubundaki bireylerin sigarayı bırakma isteği, sağlık sorunlarının artması ve ekonomik sebeplerle yoğunlaşmaktadır.
- Erken yaşta sigaraya başlayan kişilerin bağımlılığı, bırakma sürecini zorlaştırmaktadır.
Sigara İçenlerin Çoğunluğu Erkek
Dünya genelinde sigara içenlerin %80’ini erkekler oluşturmaktadır. Kadınların tütün bırakma tedavilerine başvuru oranı daha düşük olsa da, başvuran kadınların motivasyon ve başarı oranları erkeklere göre daha yüksektir. Ayrıca, sigara kullanımı ile eğitim düzeyi arasında da bir ilişki bulunmaktadır.
- Eğitim düzeyi düştükçe sigara kullanım oranı artmaktadır.
- Bu durum, sigara bırakma ve tedaviye başvurma oranlarının azalmasına yol açmaktadır.
E-Sigaranın Yükselişi
Son dönemde popülerleşen elektronik sigara kullanımı, sigarayı bırakma amacıyla tercih ediliyor. Ancak yapılan araştırmalar, e-sigara kullanıcılarının çoğunun profesyonel yardım almadığını göstermektedir.
Yeni Politika Önerileri
Dünya Sağlık Örgütü verilerine göre, sigara içen bireylerin %70’i bu alışkanlıktan kurtulmak istemektedir. Rapor, tütün bağımlılığına karşı alınması gereken önlemleri de gündeme getiriyor:
- Eğitim kurumlarına ve gençlerin yoğun bulunduğu alanlara tütün ürünlerinin satışına sınırlamalar getirilmesi önerilmektedir.
- Tütün ürünlerinin teşhir ve görünürlüğünün azaltılması, bağımlılıkla mücadelede olumlu bir adım olarak değerlendirilmektedir.